ว่ากันด้วยเรื่องของเงิน

เมื่อตอนเด็กๆ จำได้ว่า บ้านใครรวย มีคอนโดให้เพื่อนๆไปเยี่ยมมันเป็นอะไรที่เท่ห์มาก จนมาถึงช่วงวัยรุ่น จำได้ว่า อารมณ์มันประมาณว่า เรื่องเงินไม่มีความสำคัญ ตราบใดที่ฉันและเธอรักกัน เท่านั้นก็พอ และพอมาถึง “วัยกลางคน” (สังเกตการหลีกเลี่ยงคำว่าแก่) เราก็มาอยู่ตรงกลางๆ ว่า ไม่ควรจะเอาเงินเป็นเรื่องใหญ่ แต่ว่า เงินจำเป็นสำหรับการดำเนินชีวิต แต่ไอ้ตรงกลางเนี่ยแหละ หายากนักแล จากการได้ไปพบปะ เที่ยว และ สังสรรค์กับเพื่อนหลายๆกลุ่มหลายๆคน ก็พบว่า แทบทุกคนมีความคิดเรื่องเงินต่างกันไป มันมีตั้งแต่ระดับว่า นานๆทีจะเจอกัน (ปีละครั้งสองครั้ง) แต่ถ้ากินข้าวที่ที่ราคาสูงกว่า เฉลี่ย นิดหน่อย ก็จะบ่นว่าแพง จนไปถึงอีกฟากนึง ที่มันสามารถซื้อของราคาเป็นหมื่นเพราะสะสมเฉยๆ และก็ยังมีประเภทที่ ประหยัดทุกกระเบียดนิ้ว แม้กระทั่งเรื่องการการศึกษา หรือการได้สังคมกับคนอื่น ซึ่งโดยรวมๆ มันก็ไม่ควรจะมีใครผิดใครถูกใช่มะ แต่เพื่อก่อให้เกิดความแตกแยกทางสังคม อย่างที่คนไทยเค้าชอบทำกัน 😛 เราอยากจะบอกว่า มันมีกรณีที่ผิดแหละ กรณีที่ผิดก็คือ คนที่ใช้หรือประหยัดเงินโดยไม่มีการจัดลำดับความสำคัญทั้งสิ้น ตราบใดที่คนคนหนึ่งมีเหตุผลมารองรับการใช้เงิน เราคิดว่าคนนั้นรู้จักใช้เงิน ยกตัวอย่างนะ สำหรับคนบางคน เป้าหมายในชีวิต คือ การได้เรียนรู้ […]